سکس تراپی

انزال دیررس در کلینیکهای بهداشت جنسی یک مشکل شایع نیست و اکثر همسران انزال دیررس این افراد را به کلینیک می کشانند. با توجه به شدت اختلال که اغلب منجر به خاتمه می شود ، انزال دیررس باید جدی گرفته شود.

 

این افراد بعضی اوقات بیش از نیم ساعت از انزال ندارند. و گاهی انزال اتفاق نمی افتد.

بیشتر همسران بیماران دچار انزال دیررس احساس ناکافی می کنند. و این مشکل مردانه به تدریج باعث سرد شدن زن می شود. در بیشتر موارد که با یک مشتری زن دچار اختلال عملکرد جنسی یا سرماخوردگی به اصطلاح جمعیتی مواجه می شویم ، باید انزال مرد را نیز بررسی کنیم.

 

انزال دیر هنگام چقدر شایع است؟

انزال دیررس 8

تاخیر در انزال

بیشتر بیماران مبتلا به انزال دیررس ، میانسال هستند. امارات شیوع این مشکل را از هر 100 مرد گزارش داده است. بنابراین این اختلال در حدود 1٪ از مردان مبتلا است.

 

مشکل دیر انزالی معمولاً نوعی اختلال است که هر دو شریک باید در نظر بگیرند.

 

بیماران گاهی اوقات ارگاسم را تجربه می کنند زیرا فرایند ارگاسم مربوط به انزال نیست و یک فرایند جداگانه مغز است.

 

در بیشتر موارد آنها در شرایط یا شرایط خاصی به ارگاسم می رسند ، در موارد نادر کسانی که این اختلال را دارند فقط برای رسیدن به ارگاسم نیاز به رضایت خود دارند.

 

بسیاری از داروها می توانند باعث دیر انزال شوند که مهمترین آن داروهای ضد افسردگی ، بتا بلاکرها هستند.

 

همچنین بیماری هایی مانند دیابت و قند خون بالا ، بیماری های پروستات می توانند باعث دیر انزال شوند.

 

اگر کسی داروهای فوق را مصرف نکرده یا قطع نکرده و همچنین فاقد بیماریهای پروستات و دیابت است ، ممکن است بیماری روانی مانند افسردگی مختل شود.

 

 

 

شدت و توالی این اختلال در بیماران متفاوت است. اگر اختلال انزال دیررس باعث ناراحتی فرد یا شریک زندگی آنها نشود ، نیازی به درمان نیست. اما بیماران مبتلا به انزال دیرهنگام به درمان نیاز دارند.

 

مهمترین توصیه به این افراد این است که مقدمات را قبل از ورود انجام دهند. افراد مبتلا به اختلال انزال دیر هنگام هرگز نباید وارد شوند بدون تحریک کامل.

 

مطالعات اخیر نشان می دهد که هیچ علت واحدی برای اختلال در انزال دیررس وجود ندارد. بیشتر بیماران در علل مختلفی درگیر هستند.

با افزایش دانش دانشمندان در مورد مکانیسم نعوظ ، روشهای مختلفی برای تقویت نعوظ به بیماران ارائه شده است. نعوظ پدیده ای است که وابسته به عروق ، اعصاب محیطی ، اعصاب مرکزی ، هورمون ها و در نهایت روان پریشی است. بنابراین اگر شما نیاز به نعوظ دارید ، تمام این سیستم ها باید مورد بررسی قرار بگیرند ، و سپس برنامه ریزی درمانی برای نعوظ انجام شود.

 

در مورد تقویت نعوظ خود ، با پزشک خود قرار ملاقات یک ساعته خواهید داشت. بعد از این جلسه مشخص خواهد شد که علت اختلال نعوظ چیست؟ آیا مسائل ذهنی ، رابطه ای ، اجتماعی و استرس باعث این اختلال می شود؟ یا علت ایجاد مشکل در جایی در اندامهای بدن شماست. اگر پزشک متوجه شود که ریشه مشکل نعوظ مشکلات روحی است. برنامه درمانی مبتنی بر روان درمانی است و شما خود را برای جلسات مشاوره متعدد آماده خواهید کرد.

 

بعد از جلسه اول از شما سؤال می شود. این آزمایشات برای تعیین اینکه چه نوع مشکلات جسمی باعث اختلال در نعوظ شده است ، لازم است. اگر آزمایش شما یک اختلال جسمی خاص را نشان دهد ، جهت گیری و برنامه ریزی برای درمان اختلال نعوظ مبتنی بر درمان آن اختلال خواهد بود.

 

بعضی اوقات مشتریانی که به اختلال نعوظ مراجعه می کنند ترکیبی از عوامل جسمی و روانی هستند که باعث اختلال در نعوظ می شوند. در این بیماران ، برنامه های درمانی برای معالجه اختلالات جسمی یا هورمونی و ادامه درمان برای مشکلات روحی و روانی در اولویت قرار دارند.

 

درمان این اختلال عموماً مبتنی بر سه سطح عارضه و تهاجمی است:

 

سطح 1: روان درمانی ، رفتاری و زوج درمانی ، تستوسترون درمانی ، دارو درمانی و شوک دید درمانی.

 

سطح 2: استفاده از خلاء ، تزریق عضلانی.

 

سطح سوم: جراحی آلت و آلت تناسلی.

Papyrus و نوشته های باستانی در دستورالعمل های رژیم غذایی برای تقویت نعوظ فراوان هستند. داروهای گیاهی برای تقویت نعوظ نیز از نسلی به نسل دیگر منتقل شده اند.

 

دانشمندان از حدود سه قرن پیش در حال آزمایش نعوظ بودند. بیشتر این درمان ها در ابتدا به حیوانات انجام می شد.

 

در قرن هجدهم ، دکتر پیرونی بیماری سلیاک را گزارش کرد که می تواند منجر به ناتوانی جنسی شود. امروزه به بیماری سلیاک پیورونمی گفته می شود. سپس پروفسور اکهارت اختلال عملکرد نعوظ را با شوک الکتریکی آزمایش کرد.

 

در قرن نوزدهم ، چارلز ادوین براون مایع منی را به میمون ها تزریق کرد و از افزایش فعالیت های جنسی و جسمی پس از تزریق خبر داد.

 

در آغاز قرن بیستم ، دکتر سرگئی ورونوف اولین پیوند بیضه را که در یک گیرنده تا یک سال به طول انجامید انجام داد و سپس بافت بیضه فیوز شد و ناپدید شد.

 

در سال 1936 ، دکتر بوگوراس اولین ایمپلنت آلت تناسلی را با استفاده از غضروف دنده ساخت اما پس از چند ماه غضروف جذب شد و مشکل نعوظ دوباره برقرار شد. (منبع: طبیعت)

 

در سال 1952 ، اولین ایمپلنت آلت تناسلی با استفاده از مواد آکریلیک ساخته شد ، اما موفقیت چندانی حاصل نشد تا اینکه در سال 1966 دکتر بهری با استفاده از مواد پلی اتیلن با استفاده از 700 ایمپلنت آلت تناسلی موفق شد.

 

در سال 1973 ، دکتر اسکات روش جدیدی از کاشت آلت تناسلی مرد با استفاده از مواد سیلیکونی بادی را معرفی کرد.

 

امروزه درمان کاشت آلت تناسلی آخرین گزینه برای درمان سختی آلت است و در موارد بسیار محدودی انجام می شود.

 

تقویت نعوظ باید کلیه مؤلفه های درگیر در فرآیند نعوظ را شامل شود. روند نعوظ مانند جدول روی سه پایه است و این سه ستون باید بدون هیچ مشکلی باشد. این ستون ها عبارتند از:

 

شبکه عروقی

 

مغز و نخاع

 

هورمون ها

 

با فرض اینکه این ستون ها همه سالم هستند ، آیا آنها می توانند تنها باشند؟ جواب قطعاً خیر.

 

برای استفاده از این سه پایه ها ، شما نیاز به پوششی دارید که پایه این جدول را در کنار هم نگه دارد. این جلد برای نعوظ و روابط شما با همسرتان و همچنین موضوعات آموزشی و فرهنگی به عنوان بخشی از این پیوست است.

 

در واقع ، مسائل روانشناختی و رابطه ای برای داشتن آلت تناسلی خوب در هنگام نعوظ بسیار مهم است.

 

تقویت نعوظ باید روی تمام ستون های نعوظ و صفحه اتصال آنها متمرکز شود. کلیه ارگانهای مرتبط و همچنین مسائل روانشناختی و رابطه ای باید مورد بررسی قرار گیرند.

 

درمان اختلال نعوظ

در صورت داشتن اختلال نعوظ ، درمان به موقع برای اختلال نعوظ می تواند بسیار کمک کننده باشد و می تواند به ذهن شما خطور کند. اختلال نعوظ خوشبختانه قابل درمان است. اما به دلیل پیچیدگی مکانیسم نعوظ ، درمان منظم و تقویت نعوظ کاملاً به منشأ این اختلال بستگی دارد.

 

میزان موفقیت در درمان بستگی به ارائه به موقع بیمار و شدت اختلال نعوظ دارد. همچنین وجود بیماریهای زمینه ای و شدت آن در فرد می تواند موفقیت درمان را به تأخیر بیندازد.

 

نویسنده بارها و بارها مشاهده کرده است که بسیاری از بیمارانی که می دانستند زندگی جنسی آنها به پایان رسیده است ، پس از دو تا سه جلسه اختلال نعوظ بهبود یافته اند و دوباره امید به رابطه جنسی را دوباره به دست آورده اند. با توجه به اینکه کنترل نهایی فعالیت های جنسی توسط روان افراد انجام می شود ، یک امید انگیزشی برای ادامه درمان و بهبود قطعی اختلال عملکرد جنسی و تقویت نعوظ دائمی در فرد است.

 

به طور کلی ، در صورت رعایت شرایط فوق ، میزان موفقیت در اختلال نعوظ به طور متوسط ​​بین 40 تا 70 سالگی 75٪ است.

اگر به لیست فاکتورهای خطر برای عملکرد نعوظ نگاه کنید ، متوجه می شوید که بسیاری از این مشکلات قابل پیشگیری است. اما به طور کلی ، رعایت چهار نکته از نعوظ شما عمر شما را تضمین می کند.

 

از مصرف زیاد قند و شیرین کننده خودداری کنید

 

مراجعه کنندگان زیادی به درمانگاه بیماران دیابتی هستند. اگر دیابت ندارید ، با محدود کردن میزان قند خود از دیابت خودداری کنید. و اگر قند خون زیادی دارید ، افزایش نعوظ شما به پیروی از رژیم دیابتی بستگی دارد. پیشگیری از قند خون از عوارض و اختلالات جنسی جلوگیری می کند.

 

مصرف نمک را محدود کنید.

 

فشار خون بالا خود عامل اصلی اختلال نعوظ و مهمتر از آن ، داروهای پرفشاری خون است که ممکن است باعث ناتوانی جنسی برخی شود. با نگه داشتن یک رژیم غذایی کم نمک ، می توانید سیستم دستگاه تناسلی خود را برای سالها سالم نگه دارید.

 

ورزش کنید و وزن ایده آل خود را حفظ کنید.

 

افزایش وزن و عدم تحرک شیوه زندگی است که به تدریج جنسیت فرد را از بین می برد. از طرف دیگر ، تمرینات کف لگن می تواند به تقویت عضلات اطراف دستگاه تناسلی کمک کند. حفظ توانایی این عضلات در تقویت نعوظ می تواند بسیار مؤثر باشد. در وبلاگ می توانید این تمرینات را به روشی بصری مشاهده کنید.

 

با شریک زندگی خود رابطه گرم و صمیمی برقرار کنید.

 

هیچ عاملی مانند یک رابطه صمیمی و عاطفی درگیر شدن در یک رابطه جنسی هیجان انگیز و لذت بخش مؤثر نیست. علاقه مند بودن به رابطه جنسی کلید اختلال نعوظ است و بدون آن اشتیاق ، دائمی نخواهد بود. بنابراین اگر نگران مشکلات نعوظ در آینده هستید ، مهم این است که رابطه نزدیکی با شریک زندگی خود داشته باشید. در سنین جوانی بیاموزید و به همسر خود بیاموزید که رابطه جنسی بازی هیجان و لذت است و یکی از زوایای بازی است. شما و همسرتان باید بتوانید این بازی را در تمام گوشه های میدان انجام دهید. اهمیت این توانایی در پیری برجسته می شود ، زیرا گاهی اوقات شما آماده ورود نیستید و اگر نتوانید بازی کنید ، در یک چرخه استرس و اضطراب را تجربه خواهید کرد. از ناتوانی جنسی رنج می برند.

 

بیاموزید که به استرس و نگرانی ها پاسخ دهید به گونه ای که سلامت روان شما را به خطر نیاندازد.

 

افرادی که مشکلات سلامت روان دارند همیشه مستعد ناتوانی جنسی هستند و دائماً به دنبال تقویت نعوظ خود هستند. ما در زندگی روزمره با استرسهای مختلفی روبرو هستیم و این فرار نیست. در اصل ، از بین بردن استرس کاری دلهره آور و غالبا غیرممکن است. اما ما می توانیم به استرس پاسخ دهیم به گونه ای که باعث می شود احساس خوبی داشته باشیم. افرادی که به طور مرتب در دوره های مراقبه شرکت می کنند از سلامت روانی خوبی برخوردار بوده و نیاز به نعوظ کمتری دارند.